Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Գլուխ չի գալու

Գլուխ չի գալու
15.07.2014 | 00:04

Անորոշությունը, չնայած ամառվա շոգին, կախվել է հայոց երդիկից: Կարելի էր կարծել, որոշակիություն կլինի վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի` ՌԴ վարչապետի հետ հանդիպումից հետո, որի օրակարգը գերակայված էր մեկ հարցով` ե՞րբ է վերջապես Հայաստանն անդամակցելու Եվրասիական միությանը, և անդամակցելո՞ւ է արդյոք: Սպասվում էր երկու վարչապետների համատեղ ասուլիսը` նաև այս հարցով: Սակայն ոչ դա, ոչ էլ առաջինը չեղան: Գոնե մենք չիմացանք։ Ինչն էլ նշանակում է.
ա) անդամակցության ժամկետներն այնքան հուսադրող չեն, որ դրանց մասին հայտարարելը նպատակահարմար չի դիտվել:
բ) Եվս մեկ հանդիպում է անհրաժեշտ արդեն Սերժ Սարգսյանի ու Պուտինի մակարդակով, որպեսզի հստակություն լինի: Եթե լինի:
Կարծում ենք նաև, որ այդ ժամանակ ևս կոնկրետություն չի լինի, որովհետև խնդիրները, որոնց պատճառով Ռուսաստանը ձգձգում է Հայաստանի անդամակցությունը` վերջապես լցնելով հայոց համբերության բաժակը, երբ ի բնե համբերատար, «չխոսկան» Սերժ Սարգսյանն է անգամ դիվանագիտական ըմբոստություն դրսևորում. ՈՒրուգվայից մեսիջավորում է երկու երկրների վարչապետների հանդիպման նախօրյակին, թե` «այսպես չի լինի, մի կողմից զենք եք մատակարարում, մյուս կողմից…»:
Ընդ որում, պետք է նկատել, որ Ռուսաստանը, որն իբր պաշտոնական խողովակներով «արտահոսեցնում» է, թե այս տարվա ընթացքում անդամակցությունն անպայման տեղի կունենա, վարչապետների հանդիպման օրը միտք է «պայթեցվում» Բաքվում` թե միջազգային հանրության, թե Հայաստանի ու շահագրգիռների, բայց հատկապես` իր ու Ադրբեջանի Ռուսաստանի համար: Այն է` «ամեն բան պարզ է». մնում է Ադրբեջանը որոշի Հայաստանի հետ բլիցկրիգի ու «հաղթանակի» ամսաթիվը:
Գլուխ դնել ադրբեջանական արկածախնդրության հետ նշանակում է լուրջ ընդունել տխմարություններ դուրս տալու հարցում զսպանակներ չունեցող կողմի բարբաջանքը:
Բայց և այս մեսիջը ինքնին նշանակում էր Ռուսաստանի իրական պատասխանը «ըմբոստ» Հայաստանին, ընդ որում, օգոստոսի 6-7-ի նախաշեմին, այն է` վրացական բլիցկրիգի օրերին:
Ասել է` սա ոչ միայն տեղեկատվական, ուղեղների լվացման, այլև պլան «բ»-ի գոյության մասին է խոսում, եթե Հայաստանը չհամաձայնի ռուսական խաղաղապահների «խաղաղ» մուտքին Ղարաբաղ: Եթե Ադրբեջանը համաձայնի Եվրասիական միություն «մտցվել»: Եթե տեղի ունենա Ադրբեջան-Ռուսաստան-Թուրքիա ալյանսը: Բլիցկրիգով այդ եռաֆազը կէլեկտրահարի տարածաշրջանը:
Պնդենք, երկրորդենք, երրորդենք՝ այս տարածաշրջանում բլիցկրիգ անհնա՛ր է` աշխարհաքաղաքական այսպիսի դասավորության, զարգացումների և իրադրության այս պայմաններում:
Միայն մեկ դեպքում (ինչին խիստ կասկածում ենք) բլիցկրիգը հնարավոր կլինի «գլուխ բերել», եթե ԵՄ-ը, ԱՄՆ-ը, Թուրքիան, Իրանը և, վերջապես, Ռուսաստանը որոշեն-պայմանավորվեն բլիցկրիգի ժամի, վայրկյանների, տեղի, քանակի, չափի, «հոգեկան» նրբությունների հարցում:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1779

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ